به گزارش اکو اقتصاد،در ابتدای جلسه، به پایداری عملکرد شرکت در دوران پرتنش اقتصادی و منطقه‌ای اشاره شد و مدیران اعلام کردند که حتی در ایام جنگ ۱۲ روزه نیز پتروشیمی مارون موفق شد با بیش از ۸۰ درصد ظرفیت اسمی به تولید ادامه دهد. همچنین عنوان شد که سال‌های ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۱ می‌توانست دوران طلایی برای توسعه تکنولوژی و افزایش حاشیه سود مارون باشد، اما به دلایلی این فرصت به‌طور کامل محقق نشد.
از سال ۱۴۰۱، رویکرد شرکت از تناژمحوری به سمت تولید با ارزش افزوده و کیفی‌گرایی تغییر یافته است. این تغییر استراتژیک در راستای افزایش سودآوری، بهبود ترکیب سبد محصولات و کاهش وابستگی به بازارهای ناپایدار انجام شده است. با وجود تعمیرات اساسی در سال ۱۴۰۲، روند کلی حاشیه سود شرکت از سال ۱۴۰۱ تاکنون، رضایت‌بخش و جذاب ارزیابی شد.
در ادامه، استراتژی‌های کلان شرکت در ۸ محور کلیدی معرفی شد که شامل پایداری خوراک و یوتیلیتی، توسعه بازارهای صادراتی، بومی‌سازی تأمین و ساخت تجهیزات، توسعه دارایی‌های فیزیکی، مدیریت مصرف انرژی و آب، کاهش ضایعات، توسعه زنجیره تأمین و تضمین تحویل به‌موقع محصول بود. این استراتژی‌ها قرار است مسیر پنج‌ساله پتروشیمی مارون را تا سال ۱۴۰۷ شکل دهند.
از جمله اهداف بلندمدت مارون، دستیابی به درآمد عملیاتی تلفیقی بیش از ۲.۸ میلیارد دلار، حفظ جایگاه در میان ۱۰۰ شرکت برتر پتروشیمی جهان، تثبیت حاشیه سود عملیاتی بالای ۳۰ درصد، افزایش فروش محصولات با ارزش افزوده بالا به بیش از ۴۰ درصد از سبد کل، فروش در چهار قاره جهان و استمرار تولید با ظرفیت بالای ۹۵ درصد اعلام شد. همچنین اشاره شد که در برخی مقاطع، میزان تولید حتی به ۱۰۱ درصد ظرفیت اسمی رسیده است.
چالش‌های پیش‌روی شرکت نیز شفاف‌سازی شد. از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به محدودیت در بازار محصولات بالادستی، تحریم‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی، چالش‌های سرمایه‌گذاری، بحران انرژی، افزایش نرخ حامل‌های انرژی، تأمین ناپایدار خوراک، استهلاک تجهیزات، فرسودگی فرآیندها و سرعت بالای تغییرات محیطی اشاره کرد. همچنین این نگرانی مطرح شد که با تغییر ساختار بازارهای جهانی، کشورهایی مانند چین ممکن است در آینده به صادرکنندگان بزرگ پلیمر تبدیل شوند و دیگر واردکننده نباشند.
در حوزه توسعه، اجرای چندین طرح استراتژیک در دست اقدام است. از جمله آن‌ها می‌توان به احداث واحد خالص‌سازی اتیلن اکساید، احداث مخزن ۹هزار تنی اتیلن، رفع گلوگاه‌های تولید، توسعه ظرفیت‌های لجستیکی شامل کشتیرانی و ذخیره‌سازی، احداث نیروگاه برق برای واحد بازیابی اتان و همچنین آغاز احداث نیروگاه خورشیدی اشاره کرد. همچنین شرکت برنامه‌هایی برای تولید گریدهای مختلف محصولات با در نظر گرفتن بهینه‌سازی مصرف انرژی در فصول مختلف دارد.
در حوزه بهره‌وری نیز به اجرای طرح صرفه‌جویی انرژی در واحد الفین اشاره شد که تنها در سال گذشته، معادل ۸۰۰ میلیارد تومان صرفه‌جویی برای شرکت به همراه داشت. برنامه‌ریزی برای تولید محصولات مطابق نیاز بازارهای تخصصی، تمرکز بر محصولات با ارزش افزوده، مدیریت هزینه و نقدینگی، تأمین مالی از منابع داخلی و خارجی، و مدیریت یکپارچه دارایی‌های فیزیکی، از دیگر رویکردهای استراتژیک مارون تا سال ۱۴۰۷ اعلام شد.
از نکات قابل توجه در این مجمع، ارائه گزارش حسابرس مستقل بود که برای نخستین بار بدون هیچ بند شرطی منتشر شد. همچنین سود خالص پتروشیمی مارون در سال مالی منتهی به پایان ۱۴۰۳، بالغ بر ۱۴ همت اعلام شد. در کنار آن، آورده مالی پتروشیمی لاله (از شرکت‌های زیرمجموعه) نیز با رشد سه‌برابری همراه بوده است.
یکی از چالش‌های مهم مطرح‌شده در مجمع، افزایش نرخ تسعیر ارز بود که هزینه‌ای معادل ۲.۲ همت به شرکت تحمیل کرد. با وجود این فشار ارزی، مدیرعامل مارون از چشم‌انداز امیدوارکننده شرکت خبر داد و گفت: در سال ۱۴۰۴، طرح‌هایی مانند سلمان فارسی، خالص‌سازی اتیلن اکساید و فاز اول جمع‌آوری گازهای مشعل شرق کارون وارد مرحله راه‌اندازی خواهند شد و با اجرای ده‌ها طرح توسعه‌ای، پتروشیمی مارون وارد فاز «مارون نوین» با سودآوری بیش از ۳۰ درصد و درآمد سالانه ۲.۸ میلیارد دلار خواهد شد.
در پایان این مجمع، با تصویب سهامداران، مبلغ ۸,۳۷۵ ریال سود نقدی به ازای هر سهم به تصویب رسید که نشان از عملکرد مثبت و سیاست تقسیم سود مناسب در شرایط کنونی دارد.