چرا و چگونه صندوق رأی به وضعیت کنونی دچار شده است؟
محمدرضا عارف با انتشار بیانیه ای به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی خواسته انقلابیون ۵۷ را قدسی زدایی از اشخاص و نهاد ها دانست و گفت: مطمئنا یکی از شاخص های توسعه یافتگی کشور که اتفاقا از آرمانهای اولیه انقلاب ۵۷ بود موضوع "آزادی" است.

به گزارش اکواقتصاد، محمدرضا عارف،عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس بنیاد امید ایرانیان بیانیه ای به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران منتشر کرد.

بنا به روایت امیدنامه، متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
به نام خدا
دهه فجر انقلاب اسلامی و چهل و ششمین سالروز پیروزی انقلاب را به هموطنان عزیز تبریک می‌گویم.
چهل و پنج سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد؛ انقلابی که با همراهی همه‌ اقشار مردم، اعم از جوانان، نخبگان دانشگاهی، روشنفکران ، روحانیت،بازایان و اصناف مختلف، علی رغم اختلاف نظر در برخی رویکردها، اما با هدف تحقق آرمان های دیرینه و معوقه ملت ایران که در انقلاب مشروطیت ناکام مانده بود؛ یعنی ، حاکمیت قانون، استقلال، آزادی و حق تعیین سرنوشت، با هدایت و راهبری رهبر فقید انقلاب حضرت امام خمینی به وقوع پیوست .
رهبر فقید انقلاب بعنوان برجسته ترین مرجع دینی و فقیه ِ عصر خویش ، آنگاه که با ارجاع به مردم و برگزاری رفراندوم، نوع حکومت و نظام ِ برآمده از آن انقلاب را مبتنی بر رأی مردم، تعریف کرد، برای اولین بار در تاریخ ِ این کشور، تعیین کننده گی و موسس بودن ِ« جمهور » را در قاب و قالب ِ "جمهوری اسلامی ایران" به منصه ی ظهور رساندند.
عده ای بعد از انقلاب فرصت طلبانه به دنبال نشستن بر سر سفره انقلاب و برقراری حکومت اسلامی بودند
هر چند عده ای که در انقلاب ۵۷ نه نقشی اساسی ایفا کردند و نه فهمی جامع و دقیق از مطالبات تاریخی ایرانیان داشتند، فرصت طلبانه به دنبال نشستن بر سر سفره انقلاب و برقراری حکومت اسلامی به جای جمهوری اسلامی بودند تا بدون ارجاع به آرای عمومی و نقش ِ بنیادین ِ مردم بتوانند بر مناصب تکیه بزنند.

مجلس اول یکی از موفق ترین مجالس بعد از انقلاب بود
با استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران ، نهادهای برآمده از انتخاب مردم ، بویژه مجلس شورای اسلامی از جمله مجلس اول ،با حضور ِ نحله های فکری متنوع و گرایشهای مختلف ِ سیاسی، شکل گرفت که یکی از موفق ترین مجالس بعد از انقلاب بود و حضور نمایندگان مردم با تفکرات مختلف در آن مجلس اتفاقا به تقویت انسجام ، وحدت ، اقتدار و امنیت ملی کمک شایانی کرد ، یعنی هم حضور معنادار مردم در انتخابات و هم حضور کاندیداها با تفکرات مختلف در کنار هم باعث شد در آن مقطع زمانی، نظام ِ نوپای جمهوری اسلامی ایران که در کانون ِ توجهات جهانی و در معرض ِ تهدیدات گوناگون از شرق و غرب بود، با ابتنا و اتکا به رای ملت، بر بحران های عمیق ِ عصر ِ تأسیس، فائق آمد.
تحولاتی که در دهه‌ ۶۰ رخ داد با روح حاکم بر انقلاب اسلامی سال ۵۷ در تعارض معنادار قرار گرفت
تحولاتی که در دهه ی ۶۰ در کشور رخ داد و اتخاذ ِ راهبرد ِ حذف به جای جذب، با روح حاکم بر انقلاب اسلامی سال ۵۷ در تعارض معنادار قرار گرفت.در کنار حفظ تمامیت ارضی کشور بویژه در دوران ۸ سال دفاع مقدس که با جان فشانی فرزندان ِ این مملکت رخ داد و نیز همراهی بی نظیر مردم با دولت ِ وقت ، علی رغم تنگنا ها و محدودیت های اقتصادی ِ ناشی از جنگ، با تدابیر ِ صورت گرفته توسط مسئولان، مردم در صحنه های مختلف حضور معنادار از خود نشان دادند و همراهی خود را در شرایط سخت با انقلاب اسلامی نشان دادند. در برهه های مختلف ، راهبرد ِ انسجام و وحدت ملی و اتحاد ِ مردم و حاکمیت ، همیشه باطل السحر ِ نقشه های شوم ِ دشمنان ایران بوده است.، اما آیا همراهی ها و پشتیبانی‌های صورت گرفته از سوی مردم به همان میزان با پاسخ مناسب مسئولان همراه بود؟

حاکمیت نتوانسته است در برابر همراهی های موثر مردم با انقلاب ، اقدام قابل توجه ای انجام دهد
آنچه که از معدل اقدامات صورت گرفته توسط حاکمیت در برابر رفتار ها و کنش های مردم برآورد می شود، نشان دهنده‌ی آن است که حاکمیت نتوانسته است در برابر همراهی های موثر مردم با انقلاب در شرایط سخت و دشوار، اقدام قابل توجه ای انجام دهد و وظایفی که میثاق مشترکِ مردم و حاکمیت یعنی قانون اساسی، بر عهده اش گذاشته است را به درستی انجام دهد. چرا با گذشت ۴۵ سال از پیروزی انقلاب ، بخش قابل توجه ای از مردم همچنان باید با مشکلات عدیده معیشتی دست و پنجه نرم کنند؟چرا همچنان باید رانت و تبعیض در ادارات و نهادها و حتی نهادهای انقلابی وجود داشته باشد؟چرا فاصله ی طبقاتی روز به روز در جامعه بیشتر می شود؟چرا دایره ی خودی‌ها در نظام ِ برآمده از رأی مردم، روز به روز تنگ تر می شود؟چرا مردم باید در حکومتی که متصف به اسلامی بودن است، شاهد فسادهای کلان، آن هم توسط برخی منصوبان باشند؟چرا وضعیت نخبگان جامعه ما به گونه ای باید باشد که احساس امنیت برای فعالیت های خود در کشور نکنند و علی‌رغم میل باطنی ترک وطن کنند؟

ش اکواقتصاد، 

0 نظر:

نظر بدهید