به گزارش اکو اقتصاد، اگرچه برخی تحلیلگران معتقدند این خبر ممکن است به زودی تکذیب شود، اما نمی‌توان از نقش آن در تغییر ناگهانی جو روانی بازار چشم‌پوشی کرد. این تصمیم بالقوه می‌تواند تأثیرات مثبتی، هرچند غیرمستقیم بر عملکرد شرکت‌های پالایشی داشته باشد و در عین حال مسیر قاچاق سوخت را برای قاچاقچیان پرهزینه‌تر و پیچیده‌تر کند؛ موضوعی که از دید سیاست‌گذاران اقتصادی مطلوب است.
با این حال، نکته اصلی دیروز بازار، همچنان عدم ورود جریان پول قوی به معاملات است. هرچند نشانه‌هایی از کاهش ریسک‌های سیاسی و امیدواری نسبت به آینده دیده می‌شود، اما فعالان بازار همچنان با احتیاط رفتار می‌کنند. چرخش سرمایه‌ها بین گروه‌های مختلف از پالایشی به بانکی و سپس خودرویی نشانه‌ای از نبود استراتژی بلندمدت در بین سهامداران حقیقی و حتی حقوقی است.
در این شرایط، نگاه‌ها بیش از هر زمان دیگری به تحولات سیاسی معطوف شده است. زمزمه‌هایی از ارسال پیشنهادهای جدید توسط طرف مقابل مذاکرات هسته‌ای شنیده می‌شود و انتظار می‌رود پاسخ ایران طی روزهای آینده داده شود. بازار در وضعیت «صفر و یک» گیر افتاده است؛ یا توافق حاصل می‌شود و جریان پول خارجی و ثبات به اقتصاد بازمی‌گردد، یا بن‌بستی دیگر رقم می‌خورد و بازار با ریزش مواجه خواهد شد.
در کنار این بلاتکلیفی، دو موضوع دیگر نیز بازار را تحت تأثیر قرار داده است: نخست، ابهامات مدیریتی و رسانه‌ای در صنعت خودروسازی، به‌ویژه پیرامون شرکت سایپا که هنوز پاسخی شفاف به آن داده نشده و دیگری وضعیت اصلاح دستورالعمل مالی پالایشگاهی‌ها که گفته می‌شود هنوز وزیر مربوطه زیر بار امضای نهایی آن نرفته است. این دو موضوع ذهن فعالان بازار را درگیر کرده و می‌تواند موج‌های منفی در صورت عدم مدیریت صحیح ایجاد کند.
در بخش دیگری از تحولات بازار، بحث درباره ابزارهای ساختاری مانند صندوق‌های اهرمی، دامنه نوسان و حجم مبنا همچنان داغ است. به باور بسیاری، در شرایط فعلی، تغییرات اساسی در این ابزارها نه تنها مفید نیست، بلکه ممکن است به تشدید نوسانات بینجامد. به‌ویژه آنکه عملکرد صندوق‌های اهرمی در دوره‌های پرتنش اخیر، اگرچه مورد نقد قرار گرفت، اما بازدهی آنها در میان‌مدت تغییر چشمگیری نداشته است. سازمان بورس نیز به نظر می‌رسد فعلاً سیاست توسعه عرضی این صندوق‌ها را در پیش گرفته است تا ضمن تنوع بخشی، از رشد غیرقابل کنترل آنها جلوگیری شود.
در نهایت باید گفت آنچه امروز بیش از هر چیز بازار را تحت فشار گذاشته، نه ابزارهای معاملاتی و نه حتی نوسانات معمول، بلکه ریسک‌های سیستماتیک و تصمیمات ناهماهنگ دولت و نهادهای حاکمیتی است. از قطعی برق صنایع گرفته تا بلاتکلیفی در سیاست‌گذاری ارزی و تأخیر در ابلاغ مصوبات مهم، همه و همه موجب شده‌اند که بازار سرمایه علی‌رغم ظرفیت بالا، درگیر تردید و بی‌تصمیمی بماند.
در آستانه خردادماه، تاریخی که همیشه برای اهالی بازار با خاطرات تلخ و شیرینی همراه بوده، امیدها همچنان زنده‌اند که با تصمیمات عقلانی و مدیریت مؤثر، شاهد خردادی متفاوت و مثبت باشیم؛ خردادی که نه با شایعه و تکذیب، بلکه با شفافیت و ثبات مسیر آینده را روشن کند.
نویسنده: فاطمه حاج علی