به گزارش اکواقتصاد، در تازهترین گزارشهای تحلیل بازار انرژی، اداره اطلاعات انرژی آمریکا (EIA) پیشبینی کرده است که تولید نفت خام این کشور در سال ۲۰۲۶ نسبت به سال ۲۰۲۵ با کاهش نسبی یا حداقل با کند شدن رشد مواجه خواهد شد؛ موضوعی که میتواند زوایای تازهای از وضعیت بازار جهانی انرژی را روشن کند. این چشمانداز نشان میدهد که بعد از سالها افزایش پیوسته تولید نفت در آمریکا، روند رشد عرضه در سال آینده ممکن است متوقف شود یا حتی اندکی کاهش یابد.
براساس این پیشبینی، میانگین تولید نفت خام ایالات متحده در سال ۲۰۲۶ در حدود ۱۳.۵ میلیون بشکه در روز خواهد بود، رقمی که کاهش نسبی نسبت به تولید سال قبل را نشان میدهد. این تغییر روند در حالی است که آمریکا طی سالهای اخیر در زمره بزرگترین تولیدکنندگان نفت جهان قرار داشته و میادین شیل، بهویژه در حوضه پرمیان، نقش کلیدی در افزایش عرضه جهانی ایفا کردهاند.
چند عامل مهم در پیشبینی کاهش یا کند شدن رشد تولید نفت آمریکا در سال ۲۰۲۶ موثر است. نخستین عامل، تغییرات قیمت نفت خام در بازار جهانی است. قیمت نفت طی ماههای اخیر در سطوحی پایینتر از میانگین سالهای قبل قرار گرفته و این کاهش نسبی قیمت، میتواند انگیزه سرمایهگذاری گسترده در توسعه میادین جدید یا افزایش فعالیت تولیدی را کاهش دهد. شرکتهای نفتی معمولاً در شرایطی که بازده سرمایهگذاری در بخش تولید نفت کاهش مییابد، پروژههای جدید را به تعویق میاندازند یا منابع خود را به بخشهایی با بازدهی بالاتر انتقال میدهند.
همچنین افزایش موجودیهای نفت خام در انبارهای کشورهای مختلف، یکی دیگر از عواملی است که بر توازن عرضه و تقاضا تأثیر میگذارد. زمانی که ذخایر نفت خام جهانی افزایش مییابد، فشار نزولی بر قیمتها وارد میشود و در نتیجه جذابیت تولید بیشتر کاهش مییابد. این پویایی در بازار موجب میشود که تولیدکنندگان بزرگ — از جمله شرکتهای آمریکایی — در تصمیمگیریهای سرمایهگذاری خود بازنگری کنند.
علاوه بر این، بازگشت تولید در برخی کشورهای دیگر نیز میتواند روی چشمانداز عرضه جهانی تأثیر بگذارد. کشورهایی مانند برزیل، گویانا و برخی دیگر از تولیدکنندگان نفت در حال افزایش تولید خود هستند و این امر میتواند تا حدی جایگزین تولید آمریکا شود یا رقابت عرضه را تشدید کند.
پیشبینی کاهش تولید نفت آمریکا در ۲۰۲۶ لزوماً به معنای بحران در بازار انرژی نیست، بلکه به نوعی بازتاب تطبیق تولیدکنندگان با شرایط جدید بازار است. بازار نفت در سالهای اخیر با نوسانات متعدد قیمت، تغییرات تقاضا و تحولات ژئوپلیتیکی همراه بوده است؛ از اینرو، تعدیل در روند رشد تولید نفت آمریکا نه تنها غیرمنتظره نیست، بلکه میتواند بخشی از فرآیند طبیعی سازگاری بازار با عوامل اقتصادی، سیاسی و تکنولوژیک باشد.
پیامدهای این پیشبینی برای بازار جهانی انرژی چندگانه است. نخست اینکه ممکن است تعادل نسبیتری میان عرضه و تقاضا شکل گیرد؛ چرا که اگر تولید آمریکا کاهش یابد و سایر تولیدکنندگان افزایش تولید داشته باشند، فشار عرضه در بازار حفظ میشود بدون آنکه لزوماً باعث افزایش شدید قیمتها شود. این تعادل جدید میتواند ثبات بیشتری به بازار بدهد و از نوسانات شدید قیمتی جلوگیری کند.
عامل دیگر، تأثیر بر سرمایهگذاری در انرژی است. کاهش نسبی تولید نفت ممکن است شرکتها و دولتها را به سمت تنوعبخشی به منابع انرژی و سرمایهگذاری بیشتر در فناوریهای نوین و انرژیهای تجدیدپذیر سوق دهد. در سالهای اخیر، افزایش توجه به کاهش انتشار گازهای گلخانهای و توسعه انرژیهای پاک باعث شده است که بسیاری از بازیگران صنعت انرژی، استراتژیهای بلندمدت خود را بازنگری کنند.
در سطح سیاستگذاری نیز، این چشمانداز میتواند تصمیمگیران را تشویق کند تا سیاستهای مرتبط با انرژی، با تأکید بیشتر بر امنیت انرژی و تنوع منابع درازمدت تنظیم کنند. بسیاری از کشورها، از جمله ایالات متحده، در تلاشاند تا وابستگی به منابع فسیلی را کاهش دهند و همزمان مسیر انتقال به اقتصاد کمکربن را تسریع کنند. در چنین فضایی، کاهش تولید نفت آمریکا در ۲۰۲۶ شاید بهعنوان فرصتی برای تقویت بخشهای دیگر انرژی تلقی شود.
در نهایت، باید تأکید کرد که پیشبینیها همواره با عدم قطعیت همراه هستند و تغییرات در قیمت نفت، تحولات ژئوپلیتیکی یا تحولات تکنولوژیک در صنعت انرژی میتواند چشمانداز تولید را دستخوش تغییر کند. با این حال، گزارشهای اخیر روشن میسازند که بازار جهانی انرژی در آستانه دورهای جدید از تغییرات ساختاری است و سهم و نقش آمریکا در تولید نفت در سالهای آینده ممکن است متحول شود.