به گزارش اکو اقتصاد، قیمت نفت در آغاز معاملات روز دوشنبه در بازارهای آسیایی، پس از تجربه افت سنگین در هفته گذشته، اندکی افزایش یافت؛ با این حال فضای کلی بازار همچنان تحت تأثیر نگرانیهای عمیق درباره مازاد عرضه جهانی و چشمانداز ضعیف تقاضا قرار دارد. مجموعهای از عوامل از جمله افزایش تولید تولیدکنندگان بزرگ، ضعف دادههای اقتصادی چین و گمانهزنیها درباره احتمال پیشرفت مذاکرات صلح اوکراین، مانع از شکلگیری یک روند صعودی پایدار در بازار نفت شده است.
در معاملات اولیه، بهای قراردادهای آتی نفت برنت برای تحویل فوریه با ۰٫۵ درصد افزایش به ۶۱٫۴۴ دلار در هر بشکه رسید. همزمان، نفت خام وستتگزاس اینترمدیت (WTI) نیز با رشد ۰٫۶ درصدی در سطح ۵۷٫۷۶ دلار در هر بشکه معامله شد. این افزایش محدود پس از آن رخ داد که هر دو شاخص نفتی در هفته گذشته بیش از ۴ درصد افت را ثبت کرده بودند؛ کاهشی که عمدتاً به دلیل نگرانی سرمایهگذاران از پیشی گرفتن رشد عرضه جهانی نفت از افزایش مصرف رقم خورد.
بازار نفت در هفته گذشته تحت فشار قابل توجهی قرار داشت، زیرا تمرکز فعالان بازار بر برنامههای افزایش تولید از سوی اوپکپلاس و همچنین رشد تولید در کشورهای غیراوپک معطوف شده بود. در کنار این موضوع، سطح بالای ذخایر نفتی در اقتصادهای بزرگ نیز به عاملی بازدارنده برای رشد قیمتها تبدیل شد. تحلیلگران معتقدند که این عوامل در مجموع چشمانداز کوتاهمدت بازار را تضعیف کرده و مانع از آن شده است که ریسکهای ژئوپلیتیکی نقش پررنگتری در حمایت از قیمتها ایفا کنند.
به نظر میرسد که که بازار جهانی نفت در آستانه ورود به سال ۲۰۲۶ با مازاد عرضه قابل توجهی مواجه خواهد شد. بر اساس این برآوردها، افزایش عرضه از سوی اعضای اوپکپلاس و تولیدکنندگان بزرگ غیراوپک، همزمان با رشد ضعیف تقاضا ــ بهویژه در چین و اروپا ــ میتواند تعادل بازار را بیش از پیش به نفع عرضه بر هم بزند. این چشمانداز باعث شده است که حتی در مقاطع افزایش تنشهای ژئوپلیتیکی، قیمت نفت برای یافتن یک سطح حمایتی پایدار با دشواری روبهرو شود.
در حوزه ژئوپلیتیک، تحولات مربوط به جنگ اوکراین تاکنون حمایت محدودی برای بازار نفت ایجاد کرده است. تداوم حملات به زیرساختهای انرژی روسیه نگرانیهایی درباره اختلال احتمالی در عرضه به وجود آورده، اما اثر این نگرانیها بر قیمتها کوتاهمدت و محدود بوده است. بسیاری از معاملهگران معتقدند که بازار تا زمانی که کاهش واقعی و ملموسی در عرضه مشاهده نکند، واکنش پایداری به چنین تحولات نشان نخواهد داد.
در مقابل، افزایش تنشها میان ایالات متحده و ونزوئلا تا حدی در کوتاهمدت از قیمت نفت حمایت کرده است. واشنگتن اخیراً فشارهای سیاسی و اقتصادی بر کاراکاس را افزایش داده که این موضوع نگرانیهایی درباره تشدید اقدامات اجرایی و محدود شدن صادرات نفت ونزوئلا ایجاد کرده است. ونزوئلا با در اختیار داشتن یکی از بزرگترین ذخایر نفتی جهان، نقشی بالقوه در عرضه جهانی دارد و هرگونه اختلال در صادرات آن میتواند بهطور حاشیهای بازار را با محدودیت عرضه مواجه کند، هرچند فعلاً این عامل نیز نتوانسته روند کلی بازار را تغییر دهد.
در سوی دیگر، انتظارات مربوط به مذاکرات صلح اوکراین به عاملی کاهشی برای قیمت نفت تبدیل شده است. گفتوگوهای اخیر میان مقامات آمریکا و روسیه گمانهزنیها درباره احتمال دستیابی به توافقی برای پایان دادن به جنگ را تقویت کرده است. در صورت تحقق چنین توافقی، کاهش تدریجی تحریمها علیه روسیه میتواند زمینه بازگشت بخشی از نفت این کشور به بازارهای جهانی را فراهم کند؛ موضوعی که به معنای افزایش عرضه و فشار بیشتر بر قیمتها خواهد بود.
همزمان، تمرکز بازار بهطور فزایندهای بر دادههای اقتصادی چین معطوف شده است. آمارهای منتشرشده در روز دوشنبه نشان داد تولید صنعتی چین در ماه نوامبر کمتر از برآوردها بوده و فروش خردهفروشی نیز عملکردی ضعیفتر از انتظار داشته است. این دادهها بار دیگر بر ناهماهنگی و شکنندگی روند رشد دومین اقتصاد بزرگ جهان تأکید میکند.
چین بهعنوان بزرگترین واردکننده نفت خام جهان، همچنان با چالشهای ساختاری از جمله رکود مزمن در بخش املاک و کاهش اعتماد مصرفکنندگان مواجه است. این شرایط تقاضا برای کالاهای صنعتی، از جمله نفت، را محدود کرده و یکی از مهمترین موانع بهبود پایدار قیمتها در بازار جهانی نفت به شمار میرود. در مجموع، به نظر میرسد بازار نفت در کوتاهمدت همچنان میان فشار مازاد عرضه، ضعف تقاضا و امیدهای شکننده ژئوپلیتیکی در نوسان باقی بماند.