به گزارش اکو اقتصاد به نقل از تسنیم، اسرائیل در تمام سال‌های قبل تلاش مضحکی برای نشان دادن همراهی و دلسوزی خود برای مردم ایران داشته است. کشوری که جدای از همراهی و اعمال فشارها به آمریکا برای تحریم دارویی و اقتصادی مردم ایران که سال‌ها است پابرجا است، اردیبهشت ماه امسال رسما به خاک ایران تجاوز کرد و جان صدها کودک، زن و مردم بی‌گناه ایرانی را گرفت.
اما بلاهت این رژیم باعث شده تا هربار به شکلی تلاش کند تا خود را حامی ایران باستان و مردم آن نشان دهد؛ چیزی که این بار در جشنواره‌ای به نام «نوروز» که برای دهان آن رژیم جعلی گنده است، فیلم‌هایی از ایران را اکران کند تا خود را حامی فرهنگ و هنر ایران نشان دهد. براساس اطلاعات سایت این فستیوال، این به اصطلاح شبه‌جشنواره کلا با 5 فیلم! در حال برگزاری است. چیزی که باید آن را یکی از نوادر دهر عرصه جشنواره‌ها خواند و مایه خنده هر آشنا با فرهنگ و هنر می‌شود. برخی از همین 5 تا هم ساخته خود اسرائیل است و کلاً هنر خاصی برای گردآوری فیلم‌های ایرانی نداشته است.
اما از همه اینها گذشته برخوردی است که محمد رسول‌اف با این جشنواره داشته است. او که یکباره متوجه حضور فیلمش در این جشنواره به خاطر همکاری دفتر پخش خارجی فیلمش با اسرائیل شده است، از حضور فیلم خود در این جشنواره شدیداً ناراحت و عصبانی شده است.
باید خطاب به این زلم زیمبوی مثلاً هنری اسرائیلی گفت، حتی رسول‌اف که کلاً فیلم‌های چندان خوش‌ساخت و حرفه‌ای هم ندارد و بیشتر به خاطر نگاه انتقادی‌اش در جشنواره‌‌های خارجی مورد تمجید قرار گرفته نیز شما را دوست ندارد و حاضر نیست فیلمش در جشنواره شما باشد. او خطاب به دبیر جشنواره نوشته که «بسیار مایلم به اطلاع شما برسانم از نمایش آن در جایی که به نامِ جشنواره نوروز در ایران را با بمب و موشک هدف قرار داده‌اند، عمیقاً خشمگینم.»
او در جای دیگری از متنش هم نوشته که امیدوارم شجاعت آن را داشته باشید که حاکمان سرزمینی را که در آن زندگی می‌کنید و دست‌شان به خون بسیاری از مردم آلوده است، در جشنواره خود رسوا کنید.
قبلاً نیز دو فیلم ایرانی به خاطر همکاری دفتر پخش خارجی با جشنواره‌ها و سینمای اسرائیل سر از رویدادهای هنری آنجا درآوردند که باعث شد تهیه‌کننده فیلم واکنش صریح و جدی نسبت به آن داشته باشد و در جمله‌ای بگوید که حضور فیلم ایرانی در یک جشنواره اسرائیلی جز لعنت و نفرین هیچ چیز دیگری ندارد.
اما در این میان یک سؤال باقی می‌ماند: فیلمسازی که در خارج از کشور فیلم می‌سازد نیز نسبت به این رژیم واکنش پیدا کرد. هنرمندان و سینماگران بسیاری از سراسر جهان نیز بعد از نسل‌کشی و اتفاقاتی که در غزه در حال رخ دادن است علیه این رژیم واکنش داشتند و حتی اقدام به برگزاری کمپین بزرگی کردند با نام «همه باهم برای فلسطین» که منجر به جمع آوری دو میلیون دلار برای کمک به مردم غزه شد.
اما متأسفانه هنوز با وجود پیگیری‌های متعدد، واکنش و اتفاق جدی از سوی خانه سینما و صنوف سینمایی ما نسبت به این نسل‌کشی رخ نداده است. درابتدا ما با تماس با خانه سینما پرسیدیم که آیا برگزاری رویداد، انتشار بیانیه و یا هرگونه اقدامی از سوی صنوف هنری و سینمایی علیه اسرائیل رخ خواهد داد یا خیر؟ پاسخی که در ابتدا شنیدیم آن بود که بزودی اقدامی انجام خواهد شد. اما بعد از گذشته یک ماه و عدم انجام هیچ‌گونه رخداد و اتفاقی در نهایت از مسئولین مرتبط شنیدیم که آنقدر این موضوع ماند که دیگر واکنش داشتن بی‌معنا است خصوصاً آنکه توافق آتش‌بس هم صورت گرفته است! البته ما بعد از نقض آتش‌بس هم واکنش و اتفاق خاصی را مشاهده نکردیم و جالب‌تر آنکه بازهم سینمای جهان بعد از نقض آتش‌بس در حال اعلام انزجار از اسرائیل و حمایت از فلسطین است.
اما ما بازهم امیدواریم که به زودی اقدامی آبرومندانه و درخور شأن سینمای ایران در واکنش جنایات اسرائیل و در اعلام حمایت از مردم بی‌پناه غزه از سوی خانه سینما و دیگر صنوف هنری رخ دهد.