به گزارش اکو اقتصاد، در ماههای اخیر گزارشهایی درباره افزایش قابل توجه خرید طلا توسط بانکهای مرکزی منتشر شده است؛ بهگونهای که در سال ۲۰۲۴ مجموع این خریدها به ۱,۰۴۵ تن رسید. این رقم معادل بیش از ۳۳.۶ میلیون اونس تروی طلاست که با در نظر گرفتن میانگین قیمت حدود ۴,۳۰۰ دلار به ازای هر اونس، ارزشی بالغ بر ۱۴۴.۵ میلیارد دلار دارد. همین عدد چشمگیر باعث شده بسیاری از تحلیلگران به دنبال تفسیرهای سیاسی و اقتصادی از این روند باشند.
با این حال بررسیهای تاریخی نشان میدهد خرید طلا توسط بانکهای مرکزی موضوعی تازه نیست. در واقع، بانکهای مرکزی بیش از دو قرن است که طلا را به عنوان بخشی از ذخایر ارزی و پشتوانه پول ملی نگهداری میکنند. در دهههای اخیر نیز، بهویژه پس از بحرانهای مالی جهانی، تمایل به نگهداری داراییهای امن مانند طلا افزایش یافته است. روند افزایشی خریدها در سالهای اخیر نیز در همین چارچوب قابل تحلیل است.
در پس این سیاست، چند انگیزه کلیدی وجود دارد: کاهش وابستگی به دلار و سایر ارزهای ذخیرهای، محافظت در برابر تورم و بحرانهای مالی، و ایجاد ثبات در ذخایر ارزی ملی. بهویژه در سالهای اخیر، با افزایش تنشهای ژئوپلیتیکی و نوسانات بازارهای مالی، نقش طلا به عنوان پناهگاه امن سرمایه پررنگتر شده است.
افزایش خرید طلا از سوی کشورهایی مانند چین، روسیه، ترکیه و برخی کشورهای نوظهور نیز باعث شده نگاهها به این روند بیش از گذشته جلب شود. هرچند حجم خرید امسال چشمگیر است، اما در چارچوب تاریخی سیاستهای بانکهای مرکزی جهان، این حرکت نه استثنایی بلکه ادامه یک مسیر بلندمدت است.
به نظر می رسد که این روند در سالهای آینده نیز ادامه خواهد یافت، چرا که طلا همچنان به عنوان یک دارایی بیریسک و استراتژیک در سبد ذخایر ارزی کشورها باقی میماند.