به گزارش اکو اقتصاد، ذخایر آبی در مخازن سدهای تهران به کمتر از ۱۱٪ ظرفیت خود رسیده است. استان‌هایی از جمله تهران، اصفهان، خوزستان، کرمانشاه و بوشهر، در وضعیت بحرانی «کم‌آبی مطلق» قرار دارند؛ برخی مناطق در این استان‌ها طی روزهای اخیر حتی بدون هیچ بارش ثبت شده‌اند.
هم‌زمان، گزارش‌هایی از قطع شبانه آب در برخی مناطق تهران منتشر شده که نشان از شدت بحران دارد. برخی کاربران در شبکه‌های اجتماعی از خاموشی ناگهانی شیرهای آب خبر داده‌اند و مسئولان نیز وضعیت را «قرمز و بسیار شکننده» توصیف کرده‌اند.
به گفته مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، اگر تا آذرماه بارش قابل‌توجهی نداشته باشیم، ناگزیر به جیره‌بندی آب در تهران خواهیم بود؛ وی همچنین به لزوم آمادگی برای «تخلیه پایتخت» در صورت تشدید بحران اشاره کرده است.
کارشناسان عامل این وضعیت را ترکیبی از خشکسالی پیوسته، کاهش بارش‌ها، افزایش مصرف شهری و ضعف در زیرساخت می‌دانند. موسسه تحقیقات آب گزارش داده است که در شروع سال آبی جاری، تنها ۲.۳ میلی‌متر بارش ثبت شده است که نسبت به میانگین بلندمدت، کاهش بیش از ۸۰ درصدی را نشان می‌دهد.
پیامدهای این بحران شامل افزایش هزینه تأمین آب، احتمال بروز رانت در توزیع، و پیامدهای اجتماعی مانند نارضایتی گسترده و فشار بر اقشار کم‌درآمد است. از سوی دیگر، کاهش آب سطحی و افت سفره‌های زیرزمینی ممکن است تأثیری مستقیم بر تولید کشاورزی و صنایع داشته باشد؛ ظرفیتی که برای ایران از لحاظ اقتصادی مهم است.
در حالی‌که دولت مقررات جدید برای صرفه‌جویی آب و ارتقای زیرساخت را اعلام کرده، اما بسیاری معتقدند این اقدامات دیرهنگام و جزئی است. تا زمانی که بازبینی جدی در سیاستهای مدیریت مصرف، انتقال آب و ارتقای شبکه‌های توزیع انجام نشود، احتمال دارد ایران وارد مرحله‌ای از کمبود سیستماتیک آب شود ، مرحله‌ای که نه‌فقط یک اختلال مقطعی، بلکه تهدیدی برای ادامه زندگی شهری خواهد بود.
زهرا مالمیر